Ömrü iklime benzetirim. Dört mevsimden oluşan ilkbahardır çocukluk yıllarımız.Aynı ağacın taze yeşili gibi parlak ve şımarıksı, kıpır kıpır heyecan dolu mutlu, umutlu her sabahla yeniden doğan bir neşeyle uyanış.Kuşlara benzer her adım her söz bir cıvıltı.
Güneşin batışı söndürmez içimdeki aydınlığı. Bir başka kokar tabiat, yağmurun ıslattığı toprak. Gökkuşağı duygularımızın aksidir sanki gökyüzüne.
Yaz bir ömürdür sanki yaşantımızın büyük bir bölümünü oluşturan. Ne kadar sevsek de hayatı sıcaktan bunaldığımız bizi ferahlatacak içinde bulunduğumuz ortamdan bizi uzaklaştıracak çareler düşünürüz. Kaçmak isteriz ama bizi bağlayan bir şeyler buluruz. Bunlar çocuklarımız, eşimiz, işimiz bir de insan olmanın gereği duygularımızdır. Zor da olsa inişleri çıkışlarıdır hayatın.
Yaprakları tozlanmış bir yaz; ama hala hayat suyunu alana kadar tükenmek zamanı. Yaşlılık hazanıdır yaprak dökümü başlamıştır artık. Söylemesi bile hüzün dolu ama hayatın gerçeği.
“ Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.”
Dizeleri bu gerçeği bir kez daha anlatır bize. O heyecanlar, mesuliyetler belki de yarın olacakların yorgun bekleyişi. Kalp atışlarımızın iniş çıkışları son kez daha bir yukarı bir aşağı iner çıkar. Ha gayret bir kez daha ve son düz çizgi tüm hayatın son doğrusu.
Hiç düşünmeyiz bu mevsimleri yaşarken bu son çizginin bizim de üzerimizden geçeceği gerçeğini.İlkokula giderken bir yeni yıl çizelgesi yapmıştık. Yeni yılı kapıdan giren bir delikanlı olarak ; on iki ayın sonunda sırtında yükü ile giden bir ihtiyar olarak resimlemiştik. Şu anda o yükü insanoğlunun yaşantısı boyunca edindiği günah ve sevap olarak düşünüyorum.
Bunu ne kadar zamandır idrak edebildik, bu konuda ne kadar başarılıyız.Ölümün soğuk yüzü tokat gibi vurmalı mı yüzümüze?
Her gece başımızı yastığa koyduğumuz zaman düşünmeliyiz.Artılarıyla eksileriyle bir günlük muhasebesini yapmalıyız hayatın.Bize verilen ömür denilen birikimin ne kadarını layıkıyla harcadık.Unutmayalım ki bütün yolların sonu tabuta çıkıyor.
Daha şuurlu,sağlıklı bir ömür dileğiyle…..