Adı :İbrahim Hakkı Soyadı Gül (Aile ismi Güloğulları) Baba Adı: Mustafa Ana Adı :Hasene Doğum Yeri :Erzurum Doğum Tarihi: 1903 Ölüm Tarihi :16.07.1976 (Ankara Hastanesi) Anadolu Evliyaları arasında yerini almış bulunan İbrahim Hakkı GÜL (Garip Hafız) hazretleri büyük veli Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretlerinin ailesine mensup. 

Erzurum'un Cedit Mahallesinde doğan, Hanefi ve Mahmut adında iki kardeşi bulunan, 7-8 yaşlarında hafız olan, 9-10 yaşlarında İslami ilimleri öğrenen üstün zeka ve kabiliyetiyle çevresinin hayranlığını kazanan ve 10-12 yaşlarında Erzurum'dan trenle Sivas'a gelen çoçuk alim İbrahim Hakkı Sivas Darülmuhalliminde yani öğretmen okulunda din görevlisi olarak çalışmaya başlamış. Zaman zaman Sivas Ulu Camiinde Kuran okurmuş. Bu tarihlerde Sivas ili daimi encümen azası olan Gümüşlü Sofu Şükrü Efendi, Kur’an okuması, dini bilgisi ve davranışlarıyla dikkat çeken İbrahim Hakkı’nın Gümüş Yörgüç Rüstem Paşa Camii'ne hatip olarak atanmasını gerçekleştirmiş. Gümüş Haliliye Medresesi’nin eski müderrisi olan Dursun Hocası aynı camide imamlık yapmaktaymış. Dursun Hoca, zamanın ve bölgenin değer ölçülerine göre bilgin ve saygınlığı olan bir kişiymiş. Henüz çok genç yaştaki hafızı kendisinin de kaldığı medresesinin bir odasına yerleştirmiş. 

Hafızın Kuran okumadaki kabiliyetini ve dini konulardaki bilgisini hemen anlayan Dursun Hoca, Hafıza daima ayrı bir değer vermiş, gerekli yardım ve himayesini hiç esirgememiş. İbrahim Hakkı Gül, bir zaman sonra hatiplik görevini bırakarak medresenin ikamet ettiği odasında inzivaya çekilmiş. Odada ot dolgu bir minder, gaz lambası, seccade olarak kullanılan bir post, su kabı ve kitaplardan başka eşya mevcut değilmiş. Gümüş halkı bu durumdan dolayı İbrahim Hakkı Gül'e "Garip Hafız” ismini vermiş. Manevi alemde ihraz etmiş bulunduğu mertebeler dolayısıyla çevrede kısa zamanda büyük bir üne kavuşmuş. Garip Hafız bir tasavvuf ehli ve aynı zamanda iyi bir hattatmış. Kendisinin divan sahibi olduğu bilindiği halde ölümünden sonra bu divan, kitapları arasında bulunamamış. Garip Hafız hazretleri çok çekingen bir yaratılışa sahipmiş. Bu yüzden Gümüş’te ziyaret ettiği ev sayısı çok azmış. Ziyaretlerini genellikle yatsı namazından sonra yapar ve sabah namazı öncesine kadar sürdürürmüş. Ziyarete gittiği eve mutlaka çay, şeker, limon vb. hediyeler götürürmüş. Ayrıca beraberinde dini ve mizahi kitaplar getirmeyi de ihmal etmezmiş. Bu kitaplardan bazı bölümler okuyarak açıklamalarda bulunurmuş. Saatlerce devam eden sohbetlerinde hiç kimse en ufak bir sıkıntı ve yorgunluk hissetmezmiş. Son derece kibar bir kişiliğe sahipmiş. Hiç kimseyi incitmez ve gösterişten asla hoşlanmazmış. Mütevazi ve höşgörülüymüş. Özellikle elini hiç kimseye öptürmezmiş. Sevimli bir yüze sahipmiş. Yüksek sesle konuştuğu ve kahkahayla güldüğü görülmemiş. Ömrünün son birkaç yıllı hariç gecelerini yatarak ve uyuyarak geçirmemiş. Günlük hayatında sadece iki dizi üzerine otururmuş. 

Tanınmış misafirler veya makam sahipleri dahi ziyaretine gelse ”manim var” diye özür beyan eder ve ikindi namazından önce odasında dışarı çıkmazmış. Sohbetlerinde çok kısa özlü ve tatminkar açıklamalarda bulunurmuş. Anlamlı veya anlamsız her soruyu büyük bir tevazu ve nezaket sınırları içerisinde kesinlikle cevaplandırırmış. Hatta akıldan geçen, fakat sorulmaya fırsat olmayan veya cesaret edilemeyen konuları kendiliğinden açıklarmış. Garip Hafız Hazretlerini yeni tanıyanlar bu özelliğinden dolayı onun huzurundan büyük bir hayranlık ve takdir duygularıyla dolu olarak ayrılırlarmış. Son yıllarda kış aylarını Merzifonluların kendisine olan hayranlığı nedenliyle hediye ettikleri evde geçirirmiş. 

Garip Hafız Hazretleri siyasete, para ve dünya malına hiç itibar etmemiş. 

Allah ondan razı olsun..

Fatih Sütcü (Kaynak: A.Kerim BECER)