Bugün ülkemizde terör ve şiddet eylemleri, trafik canavarı yetersiz beslenme ev ve iş kazaları, sağlık hizmetlerinin yetersizliği, doğuştan engelli kalma gibi birçok sebeplerden dolayı, engelli kervanına yeni engelliler katılmak suretiyle, engellilerin sayısı milyonlarla ifade edilir hale gelmiştir.

TOPLUMUN SOLMAYAN GÜLLERI / Edib Ahmet CEYLAN

Bugün ülkemizde terör ve şiddet eylemleri, trafik canavarı yetersiz beslenme ev ve iş kazaları, sağlık hizmetlerinin yetersizliği, doğuştan engelli kalma gibi birçok sebeplerden dolayı, engelli kervanına yeni engelliler katılmak suretiyle, engellilerin sayısı milyonlarla ifade edilir hale gelmiştir. Bu sebeplerden dolayı, bir yılda savaş meydanlarında ölen insanların sayısı kadar insan ölmekte ve sakat kalmaktadır.

Bugün sağlıklıyız, yarın ne olacağımız belli değil. Yarın bir kaza sonucu ile engelli kalabiliriz. Allah korusun. Aslında bütün insanlar engelli veya potansiyel engellidir. İnsanın engelli olması sorun değildir. Sorun olan insanın sevgi ve hoşgörü engellisi olmasıdır.  Bu konuda hiçbir kimsenin garantisi yoktur. Onun için sakat kalmadan önce sağlığımızın kıymetini bilmeliyiz. Engellilere de gerekli kıymeti vermeliyiz. Bu konuda sevgili peygamberimiz (s.a.v) biz insanları uyarmaktadır.

           “Bir insan bir insanı doğuştan veya başka sebeplerden dolayı sakat olması nedeniyle kınar, küçük görür veya aşağılarsa, kendisi de onun gibi olmadan ölmez.”

Biz de o insanlar gibi olmak istemiyorsak, onu küçük görmemeli ve toplumdan dışlamamalıyız.

Peygamberimiz (s.a.v) , engellilerle ilgilenmiş, onlara güçlerinin yetmediği alanlarda görev vermemiş, yeteneklerine göre kamu alanında görev vermiş, topluma kazandırmaya çalışmış; Engellileri bir dilenci kitlesi ve sürekli insanlara muhtaç bir tabaka olarak görmemiştir.

Peygamberimiz (s.a.v), sağlıklı insanların engellilerle ilişkilerini yönlendiren ahlaki düzenlemelerde de bulunmuştur. Nitekim görme engelli bir kimseye yol göstermeyi, sağıra ve dilsize söz anlatmayı sadaka olarak telakki etmiştir.(1)

Engellilik, insanın kendi tercihi değildir. Bütün insanlar toplumdaki sağlıklı insanları gibi güzel olmak ister. Fakat bu durum onların elinde değildir.  İnsanlarımız insanların dış görünüşüne baktığı gibi bir de ruh güzelliğine de bakmalıdır. Çünkü bedensel yönden güzel olduğu halde topluma zararlı olan milyonlarca insan vardır. Çünkü Toplumda engelli olduğu halde ruh güzelliği güzel olan ve topluma faydalı olan binlerce insan vardır.

Bu dünya fanidir! Cenabı Allah ahrette bedensel güzellilik değil ruh güzelliğini arayacaktır. Mükâfat görende, eziyet çekende bedenimiz değil ruhumuz olacaktır. Beden ruhun ahretteki yaşamı için bu dünyada bir vasıtadır.

Yanlış olanı değil, doğru olanı tercih edelim. Onlara her zaman yardım elimizi uzatalım. Güler yüzümüzü onlardan eksik etmeyelim.

Engelli yüreği, bahar dalının üstündeki çiğ damlası gibi temiz ve narindir. Çünkü o hayatın girdaplarını yaşamın mucizevî bir şey olduğunu çok iyi bilir. Engelliliğin ne olduğunu kitap sayfalarından okuyanlar bilmez onu yaşayanlar bilir.

          Toplumda yaşayan engelliler hiçbir zaman engelli oldukları için üzülmemelidir.Çünkü İnsanın engelli olması dünyanın sonu değildir. Engelli olmak toplumda ne idüğü belirsiz insanların yanında suç olabilir. Ama gerçekte hiçte öyle değildir.

           Devletimiz de engellilerin sonlarını tutarlı uygulamalarla çözmeye çalışmalı, engelliler için sağlıklı, kalıcı politikalar izlemelidir. Engellilere örgütlenme hakları verilerek yardım edilmelidir. Engellilere muasır devletlerin baktıkları gibi, bakmalıdır.

Bugün toplumda engellilere diyorlar ki;

Konuş, Nasıl konuşsun?

Dil bağlı, dudak bağlı.

Yaşa diyorlar, nasıl yaşasın?

El bağlı, ayak bağlı.

diyorlar, nasıl gitsin?                                                                                                                 

Kapı bağlı yol bağlı.

Bu izahlardan sora                                                                                                                             

Toplumun gönül erleri kimlerdir?

Toplumun gönül erleri, sevginin büyük gücü olan yardım elini engellilere uzatandır. Engellilere yardım eden insanlar, gönlünü insanlığın hizmetine verenlerdir.                                    

Engellilere ana baba gibi, kol kanat gerenlerdir.                                                                                   

Sonuç olarak basmakalıp duygu ve düşüncelerden uzak, ilmin ışığında engellileri artan değil, eksilen bir ülke, dileği ile Mutlu neşeli sağlıklı günler.   

Kaynak: http://www.anahaberyorum.com/